ಗುರುವಾರ, ಅಕ್ಟೋಬರ್ 13, 2016

ಕವಿ ಕೋಗಿಲೆಗಳ ಸಮಯ

ಹಾಡಿತೊಂದು ಕೋಗಿಲೆ ಮಧುರವಾಗಿ

ಕೇಳಿದ ಜನಸ್ತೋಮಕೆ ಗಾನ ಹಿತವಾಗಿ;

ಮನ ಹಿರಿ ಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗಿ ನಲಿದಾಡಿತ್ತು.

 

ಕೋಗಿಲೆಗಳಲ್ಲೊಂದು ಪ್ರೇಮ ಪಲ್ಲವಿ

ನುಲಿದಿತ್ತು.. ವಾಹ್ಹ್ ವಾಹ್ಹ್.. ಪ್ರೇಮಾದ್ಭುತ!

ಬಯಸಿತ್ತು ಮನ.. ಪ್ರೀತಿಯ ಧ್ಯಾನ

ತನ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಹುದುಗಿದ್ದ ಒಲವ ಮರೆತು.

 

ಗಾನದಲ್ಲಿ ಹದಗೊಂಡ ಕೋಗಿಲೆ

ಹಾಡಿತೊಂದು ಪ್ರೇಮದಾಚೆಗಿನ ಸತ್ಯ;

ಮರುಗಿತು ಮನ.. ಓ ಇದು ಹೌದೆಂದು!

 

ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಡಿತ್ತು ವೃಂದದಿ ಕೋಗಿಲೆ

ಎನ್ನ ದನಿಯ ಕೇಳುವವರಾರಿಲ್ಲವೆಂದು!

ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನಾದರು ಎಲ್ಲರೂ

ಇದು ನಮ್ಮ ಪರಿಧಿಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು.

 

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಕೇಳಿದ ಕಿರಿ-ಮರಿ ಕೋಗಿಲೆ

ಅರ್ಥವಾಗಿಯೂ ಕೇಳಿತ್ತು; ಭಯಮಿಶ್ರಿತವಾಗಿ

ಪದ ಹುಟ್ಟಿವೆ.. ಕೆಲವರಿಗೆ ಹಿತವಲ್ಲದವು

ಹಾಡಬೇಕೋ.. ಬೇಡವೋ? ಎಂದು.

 

ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸರ್ವಸ್ವತಂತ್ರ

ಹಾಡಿಕೋ... ಆದರೆ ನಿನಗಲ್ಲದೇ ಮತ್ತಾರಿಗೂ

ಕೇಳಿಸಬೇಡವೆಂದಿತು ಹಿರಿ ಕೋಗಿಲೆಯೊಂದು.

ಕರೆದೇಳಿತು ಒಳಿತಿಗಾಗಿ ಪಿಸು ಮಾತಿನಲಿ;

ಹಿತಮಿತವಾಗಿ ಹಾಡು.. ಹೊಗಳುಭಟ್ಟನಾಗು ನೀ..

ದೊರೆವುದು ನಿನ್ನ ಕೊರಳಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಸನ್ಮಾನಗಳ ಮಾಲೆ

ಹಿತವಲ್ಲದ ಮಿಥ್ಯವೂ ಅಲ್ಲದ ನಿಜ ನುಡಿಗಳನಾಡಬೇಡ

ಅದೆ ನಿನ್ನಯ ಕೊರಳನು ಕತ್ತರಿಸುವ ಕತ್ತಿ!

 

- ಅವಿನಾಶ್ ಕೆ.ಎನ್.